- istənilmək
- «İstəmək»dən məch.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
istənilmə — «İstənilmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istəməli — sif. İstənilməyə, sevilməyə layiq; xoşqılıq, mehriban, üzügülər; qanışirin. İstəməli qız. İstəməli uşaq. – Lap üçdörd yaşından bu şirindilli, istəməli qızın ayağı karxanaya açılmış, usta ilə dostlaşmağa başlamışdı. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istəklilik — is. İstənilmə, sevilmə; sevgi münasibəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istənmək — bax istənilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qulaq — is. 1. İnsan və heyvanlarda eşitmə orqanı. Qulağı ağrımaq. Qulaq həkimi. – Nəvəsi onun . . burnundan, qulağından yapışır, boğazının altını qıdıqlayır. M. Rz.. 2. Qulaqları örtmək üçün papağın yanlarından sallanan hissəsi. Papağın qulaqlarını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer — is. 1. Üzərində sakin olduğumuz planet: Yer kürəsi (bu mənada böyük hərflə). Ay Yerin peykidir. Yerlə Günəş arasında 150 milyon kilometr məsafə var. Yer Günəş ətrafında fırlanır. 2. Quru (su səthi müqabili). Dənizdən yer görünmürdü. 3. Yer… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşagəlməz — sif. Xoşa gəlməyən, istənilməyən, bəyənilməyən, arzu edilməyən, adamda pis təsir oyadan; xoşagetməz, iyrənc, çirkin. Xoşagəlməz hadisə. Xoşagəlməz hərəkət. – Cahandar ağa Əşrəfin bu işlərə necə münasibət bəsləyəcəyini bilməsə də, hər halda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatir — is. <ər.> 1. İnsanın keçmişdə olmuş bir şeyi yadda saxlama qabiliyyəti; yaddaş, zehin. O əhvalat indi də xatirimdədir. – Xatirində varmı boranlı çağlar? Bürümüşdü bizi zalım qaçaqlar. M. Müş.. Xatirə düşmək (gəlmək) – yada düşmək, hafizədə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könülsüz — sif. və zərf İstəmədən, istəməyərək, arzusuz, həvəssiz, ürəksiz, razılığı olmadan, istər istəməz. Könülsüz getmək. Könülsüz oxumaq. – Qulu bu dəfə ümidsiz və könülsüz gəldi. A. Ş.. Bibi könülsüz də olsa, qardaş oğlunun sözlərini dinlədi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
filankəs — is. <ər. filan və fars. kəs> Adı deyilmək istənilməyən şəxs; filan adam. Adını demərəm, eldən ayıbdır; Filankəsin qızı filan oynasın. M. V. V.. İstəyirdi ki, ona indi sadəcə Ağca yox, filankəsin arvadı desinlər. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti